Zorlu PSM tarafından bu yıl sahnelenmeye başlayan Afife’nin başrolünde Demet Evgar var. Yönetmen koltuğunda da Serdar Biliş oturuyor. Oyun tarihte tiyatro sahnesine çıkan ilk Müslüman kadın olan Afife Jale’nin tiyatro aracılığıyla verdiği bağımsızlık mücadelesini konu alıyor.
Öncelikle dekorların çok işlevsel kullanıldığını söyleyerek başlamak isterim. Aynı zamanda yönetmenin tiyatro sahnesinde sinematografiden yararlanmasını da çok sevdim. Kamera çekimleri gerçekten hikaye anlatımını oldukça etkileyici kıldı.
Demet Evgar’ın performansına ise diyecek yok! Gerçekten çok başarılı bir oyunculuk ve müzikal performansı izledik. Özellikle kameranın devreyi girdiği sahnelerde Demet Evgar’ın oyunculuğunu daha yakından izlemek, Afife’nin duygu geçişlerini takip edebilmek başka bir keyifti.
Oyunun akışında Necip Memili ve Tilbe Saran da Demet Evgar kadar baskın rollere sahipti. Burada rollerinin hakkını teslim ettiklerini söylemeden geçemeyeceğim. Çoklu karakter canlandıran Bora Akkaş’ın da dahil olduğu bu dört oyuncu oldukça başarılıydılar.
Gelelim oyunun benim deneyimlediğim keyifsiz parçalarına… Öncelikle 120 dakikalık bir oyunun tek perde olması oyunun en zor kısmıydı. Herkes birinci saatin sonunda yerinde duramama belirtileri göstermeye başladı. Oyunun sonuna doğru ise mırıldanmalar başladı. Bu süre uzunluğu hikayeden kopuşa neden oldu diyebilirim.
Bir diğer eleştirim de Afife Jale’nin devrimsel karakterinin derinliğine yeterince inilmediği bir metin kurgusu izlediğimize yönelik. Metin çok daha derinlemesine bir karakter analizi içerebilirdi. Daha güçlü bir hikaye kurgusu yaratılarak hikayenin akıcılığı artırılabilirdi.
Müzikal parçalarındaki çarpıcılık ne yazık ki metinlerde yakalanamamış. Ancak müzikal performanslar, çekim teknikleri, sahne dekorları ve oyunculuklar için yine de izlemeye değer.
“Bu dünyada kadın olmanın gereği
Var olmak istiyorsan yanman gerek.
Yanarken peşinden gelenlerin yolunu aydınlatman,
Kendini feda etmen gerek.”
Klinik Psikolog Sena Soysal
İstanbul Ataşehir Psikolog
Afife tiyatro oyunu yorum
