Neden bazıları korkusuzca karar verip eyleme geçebilirken bazıları daha çekimser kalır? Cesaret ve karar verme, risk alma arasında bir bağlantı var mıdır?
Çocukluktan miras bir kelime cesaret. Korkmaktan korkan minik kalpler için hep bir tutunacak dal olarak, güvenli alan olarak oradaydı. Ne oldu da bu kavram yetişkinlikte tam ters yönde bir anlamla güven yerine güvensizlik ve belirsizliği çağrıştırmaya başladı?
Karar vermek için cesaret gerekir!
Her seçişin bir vazgeçiş olduğu, bir kararla diğer olasılıklardan uzaklaşıldığını biliyor olmak; cesaret edip denemeyi güçleştirebilir. Ancak aynı zamanda karar vermeyi göze almak inanmakla mümkün, inanmak ise güvenmekle. Umut edebilen insan daha cesur oluyor, daha cesur olabilen de daha başarılı ve kararlı.
Hepimizin istekleri beklentileri var yaşamdan. Ancak bunların peşinden koşmazsak gerçekleşmeleri olası değil. Yol ne olursa olsun, nasıl seçilirse seçilsin kıymetli olan yolda olmaktır. Önünüze engeller çıkacaktır, bu engeller sizin yanlış karar verdiğinizi göstermez, vazgeçmek için kendinize işaretler aramak yerine arzunuzun peşinde, içinde olmanın ve gösterebildiğiniz cesaretin keyfini çıkarın…
Kendi geleceğinizi ancak kendinize inanma cesaretini gösterebilirseniz seçebilirsiniz. Kaygılar, korkular elbet olacak ama yaşam onların eşliğinde ilerliyor. Risk almayı göze alabilen kişiler yenilikleri keşfedebiliyor.
Nasıl Cesur Olunur? Cesareti Nasıl Kazanacağım?
- Geçmişe bak! Korkularınızın anlamını düşünün. Geçmişte karar verirken korkuların bu kararları nasıl etkiledi?
- Cesur olabildiğin durumları hatırla! Bu anların öncesinde, sonrasında neler oldu, nasıl hissettin?
- Cesaretin sana yaşattığı olumsuz deneyimleri düşün! Ne oldu da cesur olmaktan vazgeçtin?
- Karar verdiğinde kazanacağını umduğun ve kaybedeceğini düşündüğün şeyleri listele! Hangi taraf daha ağır basıyor?
- Cesur olmak doğuştan gelen bir özellik değil! Yaşadıklarımız, gözlemlediklerimizle oluşuyoruz. Cesaretin denedikçe kazanılan bir duygu olduğunu denemeye ne dersin?
Uzman Klinik Psikolog Sena Soysal
İstanbul Ataşehir Psikolog
SÜPER SÜPER SÜPER
param yoksa kendime güvenim olmuyor bu hayatta hep üzülen ben oldum yaşım 39 oldu 7 yıldır hayatımda kimse yok kimseye güvenim kalmadı herkes bir öncekinin benzeri olmuş tekrar aynı filmi izler gibiyim .güven insanların içini bilmekle olur zor zamn daki halini bilmekle olur insan aciz bir varlık açken kimse tokluğu anlatamaz anlatsa da saçmalar insanların çocundan soğudum çünkü iki yüzlüler dost gözüküyor ama değil bunları bilim rol yapmak ta benim kişiliğime ters velhasıl anlat anlat bitmez